Είναι πραγματικότητα πως στις μέρες μας, δεν είναι λίγοι οι γονείς οι οποίοι απευθύνονται σε ειδικούς θεραπευτές προκειμένου να ανιχνεύσουν εάν υπάρχει δυσκολία στον λόγο, την ομιλία και την επικοινωνία του παιδιού τους και πως αυτή μπορεί να εξαλειφθεί. Στον αντίποδα, βρίσκονται αρκετοί οι γονείς οι οποίοι αδυνατούν να αποδεχτούν πως το παιδί τους χρήζει θεραπευτικής αντιμετώπισης για οποιοδήποτε λόγο. Η διαδικασία αυτή, τους φαίνεται δύσκολη, χρονοβόρα και γεμάτη εμπόδια χωρίς όμως, τις περισσότερες φορές να έχουν ενημερωθεί πλήρως και επαρκώς από κάποιον ειδικό θεραπευτή. Έτσι, καταλήγουν να κατακλύζονται από αρνητικές σκέψεις οι οποίες διογκώνουν το φόβο και το άγχος τους και επί της ουσίας δεν βοηθούν στην βελτίωση της δυσκολίας.
Συνήθως οι λόγοι που οδηγούν τους γονείς ή οποιονδήποτε ενήλικα (ο οποίος χρήζει ο ίδιος λογοθεραπευτικής αντιμετώπισης), να είναι προκατειλημμένοι ως προς τη λογοθεραπευτική αντιμετώπιση συνοψίζονται στον «κοινωνικό στιγματισμό». Ειδικά, στις «κλειστές κοινωνίες» η έναρξη των συνεδριών λογοθεραπείας ή ανίχνευσης μιας δυσκολίας σηματοδοτεί αυτόματα τον στιγματισμό του ατόμου αλλά και της οικογένειας του από τον κοινωνικό περίγυρο. Επιπρόσθετα, επικρατεί ακόμη η λανθασμένη εντύπωση πως τα παιδιά και οι ενήλικες που χρήζουν λογοθεραπείας έχουν σε χαμηλότερο νοητικό επίπεδο. Ακόμη, που ορισμένοι δεν αποδέχονται τη συμβολή και την χρησιμότητα της λογοθεραπείας καθώς υπάρχει η πεποίθηση πως το παιδί/ ενήλικας εμφανίζει συγκεκριμένες δυσκολίες «από πείσμα» ή και «τεμπελιά», εθελοτυφλώντας σχεδόν συνειδητά και διογκώνοντας την δυσκολία.
Σημαντικό ρόλο στον αποπροσανατολισμό και την σύγχυση διαδραματίζει ο «μικρός γιατρός» , δηλαδή το internet. Οι γονείς και οι οικείοι ενός ατόμου που χρήζει συνεδριών λογοθεραπείας, αρχικά ερευνούν στο internet για περαιτέρω πληροφόρηση γεγονός το οποίο αδιαμφισβήτητα τους αγχώνει, τους θολώνει και πολλές φορές τους συσκοτίζει με αποτέλεσμα να σταματούν την έρευνα εκεί. Προφανές βέβαια είναι πως οι παραπάνω λόγοι είναι εύκολο να καταρριφθούν καθώς η επικοινωνία, ο μηχανισμός της ομιλίας και οι τρόποι παραγωγής του λόγου αποτελούσαν ανέκαθεν θεμελιώδη στοιχεία της ανθρώπινης προσωπικότητας και οποιαδήποτε παρεκτροπή/δυσκολία η οποία μένει αβοήθητη, θα αποτελούσε κίνδυνο διόγκωσης της δυσκολίας και εγκαθίδρυσης αυτής καθώς και έκθεσης του ατόμου στο περιθώριο και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Αυτό όμως που θα πρέπει να έχουμε ως γονείς και οικείοι κατά νου είναι πως οι δυσκολίες του λόγου, της ομιλίας και της επικοινωνίας, αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα και καρποφόρα εάν η λογοθεραπεία ξεκινήσει έγκυρα και εγκαίρως, καθώς με την πρώιμη παρέμβαση αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες επιτυχίας και ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες εμφάνισης πρόσθετων δυσκολιών. Γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό, πως το πρώτο και βασικότερο βήμα της έγκαιρης αντιμετώπισης είναι η αποδοχή από μέρους των γονέων και των οικείων, για τη σημασία της συμβολής της λογοθεραπείας σε οποιαδήποτε δυσκολία λόγου, ομιλίας και επικοινωνίας, η οποία κρίνεται απαραίτητο να πάψει να αποτελεί ταμπού στη σύγχρονη κοινωνία και ειδικότερα στην εποχή μας.
ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΜΕ!
ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΕΓΚΥΡΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΡΑ!
Συνήθως οι λόγοι που οδηγούν τους γονείς ή οποιονδήποτε ενήλικα (ο οποίος χρήζει ο ίδιος λογοθεραπευτικής αντιμετώπισης), να είναι προκατειλημμένοι ως προς τη λογοθεραπευτική αντιμετώπιση συνοψίζονται στον «κοινωνικό στιγματισμό». Ειδικά, στις «κλειστές κοινωνίες» η έναρξη των συνεδριών λογοθεραπείας ή ανίχνευσης μιας δυσκολίας σηματοδοτεί αυτόματα τον στιγματισμό του ατόμου αλλά και της οικογένειας του από τον κοινωνικό περίγυρο. Επιπρόσθετα, επικρατεί ακόμη η λανθασμένη εντύπωση πως τα παιδιά και οι ενήλικες που χρήζουν λογοθεραπείας έχουν σε χαμηλότερο νοητικό επίπεδο. Ακόμη, που ορισμένοι δεν αποδέχονται τη συμβολή και την χρησιμότητα της λογοθεραπείας καθώς υπάρχει η πεποίθηση πως το παιδί/ ενήλικας εμφανίζει συγκεκριμένες δυσκολίες «από πείσμα» ή και «τεμπελιά», εθελοτυφλώντας σχεδόν συνειδητά και διογκώνοντας την δυσκολία.
Σημαντικό ρόλο στον αποπροσανατολισμό και την σύγχυση διαδραματίζει ο «μικρός γιατρός» , δηλαδή το internet. Οι γονείς και οι οικείοι ενός ατόμου που χρήζει συνεδριών λογοθεραπείας, αρχικά ερευνούν στο internet για περαιτέρω πληροφόρηση γεγονός το οποίο αδιαμφισβήτητα τους αγχώνει, τους θολώνει και πολλές φορές τους συσκοτίζει με αποτέλεσμα να σταματούν την έρευνα εκεί. Προφανές βέβαια είναι πως οι παραπάνω λόγοι είναι εύκολο να καταρριφθούν καθώς η επικοινωνία, ο μηχανισμός της ομιλίας και οι τρόποι παραγωγής του λόγου αποτελούσαν ανέκαθεν θεμελιώδη στοιχεία της ανθρώπινης προσωπικότητας και οποιαδήποτε παρεκτροπή/δυσκολία η οποία μένει αβοήθητη, θα αποτελούσε κίνδυνο διόγκωσης της δυσκολίας και εγκαθίδρυσης αυτής καθώς και έκθεσης του ατόμου στο περιθώριο και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Αυτό όμως που θα πρέπει να έχουμε ως γονείς και οικείοι κατά νου είναι πως οι δυσκολίες του λόγου, της ομιλίας και της επικοινωνίας, αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα και καρποφόρα εάν η λογοθεραπεία ξεκινήσει έγκυρα και εγκαίρως, καθώς με την πρώιμη παρέμβαση αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες επιτυχίας και ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες εμφάνισης πρόσθετων δυσκολιών. Γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό, πως το πρώτο και βασικότερο βήμα της έγκαιρης αντιμετώπισης είναι η αποδοχή από μέρους των γονέων και των οικείων, για τη σημασία της συμβολής της λογοθεραπείας σε οποιαδήποτε δυσκολία λόγου, ομιλίας και επικοινωνίας, η οποία κρίνεται απαραίτητο να πάψει να αποτελεί ταμπού στη σύγχρονη κοινωνία και ειδικότερα στην εποχή μας.
ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΜΕ!
ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΕΓΚΥΡΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΡΑ!
Κατερίνα Χ. Δήμου – Λογοθεραπεύτρια
Πτυχιούχος ΑΤΕΙ Ηπείρου
Εξειδίκευση Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Ειδική εκπαίδευση: Αποκατάσταση ομιλίας, σίτισης, κατάποσης, γνωστικών λειτουργιών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο